ارائه مدل ورود صنعت انیمیشن ایران به بازار بین‌المللی با روش نظریه‌مبنایی

یکی از راه­های توسعه­ی یک کسب­وکار، بزرگ شدن بازار هدف آن است و در کنار مشخصه­های مختلف بازار هدف، مشخصه­های جغرافیایی به عنوان یکی از تأثیرگذارترین معیارهای انتخاب همواره مدنظر کسب­وکارها بوده است.  در این فرایند نیز افزایش گستره­ی جغرافیایی بازار معمولاً به عنوان اولین راهبرد مورد توجه قرار می­گیرد.  زمانی که این افزایش گستره از مرزهای جغرافیایی کشور مبدأ فراتر می­رود، مقوله­ی ورود به بازار بین­المللی و بین­المللی شدن کسب­وکار موضوعیت می­یابد.  سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که یک مدل بازارگرا برای ورود استودیوهای انیمیشن ایرانی به بازار بین­المللی چه ابعادی دارد.  در این پژوهش پس از مطالعه­ی پیشینه­ی نظری مقوله­ی ورود به بازار بین­المللی و معرفی جایگاه صنایع خلاقه و مشخصاً صنعت انیمیشن در بازار بین­الملل، مدلی پارادایمی برای ورود استودیوهای انیمیشن ایرانی به بازارهای خارج از مرزهای ایران ارائه شده است.  پژوهش از نظر هدف توسعه­ای کاربردی بوده و در زمره­ی تحقیقات کیفی قرار می­گیرد.  ضمن اینکه روش مورد استفاده نیز روش کیفی نظریه مبنایی بوده است.  مدل پارادایمی حاصل از تحلیل مصاحبه­های عمیق، مشتمل بر پدیده اصلی (ورود استودیوی انیمیشن ایرانی به بازار بین­المللی)، علت­ها (انحصار دولتی، پیشرفتت رقبا و جذابیت بازار)، شرایط زمینه­ای (پیشرفت تدریجی، سفارشی­سازی، فعالیت مستقل، وابستگی به دولت) و مداخله­گر (عوامل سیاسی، سیاستگذاری عمومی، رویکرد حرفه­ای و تأمین سرمایه)، کنش­ها و تعاملات (بازاریابی محصول، شناخت بازار، شبکه­سازی خارجی، فرم و محتوای محصول، مدیریت استراتژیک) و پیامدها (توسعه بازار بین­المللی، فروش خارجی و سودآوری) استخراج شده است.